Araştırmacı yazarlar sıkça tekil kişinin akademik ve bilimsel yazılarda kullanılabileceğini merak ediyorlar. Gerçekte, nesiller boyu, eski alışkanlıklar nedeniyle akademik yazımda “ben” ve “biz” kullanımı için cesareti kırdık. Aslında bu kelimeleri kullanamamanız için hiçbir neden yok! Akademik çevreler birinci şahıs zamirlerini üçüncü şahıs ve pasif ses yapıları kabul edilene kadar 1920’lere değin kullandılar. Bununla birlikte, son zamanlarda, ilk kişiyi içeren aktif ve ilgi çekici nesir üretmeye geri döndük.
Bununla birlikte, “ben” ve “biz” kullanımında hâlâ uyulması gereken bazı kurallar vardır. Örneğin, tekil kişi bir akademik makalenin özet, giriş, tartışma ve sonuç bölümlerinde daha çok kullanılıyor ancak üçüncü kişi ve pasif yapılar yöntemler ve sonuç bölümlerinde bulunuyor.
Bu yazıda, ne zaman şahıs zamirlerden kaçınmanız gerektiğini ve yazılarınızı ne zaman geliştirebileceklerini tartışıyoruz.
Birinci Şahıs Zamirlerini Kullanmak Aşağıdaki Durumlarda Uygundur:
- pasif ses yapılarını ortadan kaldırarak anlamı açıklığa kavuşturmak için;
- otorite ve güvenilirlik kurmak (örn., Kişisel karaktere atıfta bulunarak Aristo’nun retorik terimlerini ifade etmek);
- bir konuyla ilgilenmek (genellikle hızlı yazışmalarda bulunur);
- özellikle fıkra veya varsayımsal durumlarla ilgili olarak okuyucularla kişisel bağlantı kurmak (bazı kavramların kişisel yaşamı nasıl etkilediğini araştırmak için felsefe, din ve benzeri alanlarda ortaktır. Ayrıca sanatsal disiplinler kişisel perspektifleri diğer konulara göre daha fazla teşvik edebilir);
- mevcut edebiyatı tartışırken perspektifinizi vurgulamak veya ayırmak; ve
- yazıda konuşma tonu oluşturmak (akademik yazıda nadiren oluşur).
Birinci Kişini Kullanımın Kaçınılması Gerektiği Durumlar-Tekil Şahıs Kullandığınızda:
- bunu yapmak nesnelliği ortadan kaldıracak ve sonuçların veya gözlemlerin bakış açınıza özgü olduğu izlenimini verecektir;
- çalışmanızın önyargıları mümkün olan en iyi şekilde önlediği nesnel bir tonu korumak istiyorsunuz; ve
- düşüncelerinizi genel olarak ifade etmek (“Sanırım” gibi cümleler gereksizdir çünkü atıfta bulunulmayan ifadeler sizin olmalıdır).
Kullanım Örnekleri
Aşağıdaki örnekler, birinci şahıs zamirleri kullanmanın ve kaçmanın etkisini karşılaştırmaktadır.
Örnek 1 (Birinci Tekil Şahıs Tercih Edilir)
To understand the effects of global warming on coastal regions, changes in sea levels, storm surge occurrences and precipitation amounts were examined.
[Not: Uzun bir cümle, pasif-sesli konstrüksiyon konusunu işlediğinde, cümle sindirimi güçleşir. Ayrıca, araştırmacı yazar tarafından yapıldığı için, projenin odak noktasını tartışırken bunlardan özellikle bahsetmek daha yerinde olacaktır.]
→
We examined changes in sea levels, storm surge occurrences, and precipitation amounts to understand how global warming impacts coastal regions.
[Not: Bir araştırma projesinin odağını tanımlarken, çoğu yazar “we” yi “this study” ya da “this paper” gibi cümlelerle sıklıkla değiştirir. Bununla birlikte, bilimsel disiplinler de dâhil olmak üzere, “we” bu çerçevede kabul edilebilir. Aslında, Nature’da yayınlanan son makaleler, örneğin, “we” kullanarak aktif bir ses çıkarıyor. Ancak “This study” ya da “this paper” ifadelerini kullanırken dikkatli olun. Örneğin, “we attempt to demonstrate” kullanabiliriz fakat “this study attempts to demonstrate” demek yanlış olur sonuçta çalışma bir insan değildir.
Örnek 2 (Birinci Tekil Şahıs Kullanımı Uygun Değildir):
From the various data points we have received, we observed that higher frequencies of runoffs from heavy rainfall have occurred in coastal regions where temperatures have increased by at least 0.9°C.
[Not: Sonuçların tartışılması sırasında kişisel zamirlerin tanıtımı bir çalışmanın tekrarlanabilirliği ile ilgili sorular ortaya çıkarmaktadır. Bununla birlikte, matematik alanları genellikle "in X example, we see..." gibi cümleleri tolere eder ...]
→
Coastal regions with temperature increases averaging more than 0.9°C experienced higher frequencies of runoffs from heavy rainfall.
[Not: Ana eylem fiilinin aktörü ve alıcısı olarak neden-sonuç unsurlarını belirleyerek pasif sesi kaldırdık ve tarafsızlığı sürdürdük. Buna ek olarak, bu sürümde, sonuçlar herhangi bir kişinin bakış açısından bağımsız olarak görünür.]
Örnek 3 ( Birinci Tekil Şahıs Tercih Edilir)
In contrast to the study by Jones et al. (2001), which suggests that milk consumption is safe for adults, the Miller study (2005) revealed the potential hazards of ingesting milk. The authors confirm this latter finding.
[Not: Yukarıdaki son cümledeki "The authors" belirsizdir. Bu terim Jones, Miller ya da mevcut makalenin yazarlarını mı ifade ediyor?]
→
In contrast to the study by Jones et al. (2001), which suggests that milk consumption is safe for adults, the Miller study (2005) revealed the potential hazards of ingesting milk. We confirm this latter finding.
[Not: "we" kullanarak, yukariki cümle aktörü açıklığa kavuşturuyor ve bu yazıda bildirilen son bulguların önemini vurguluyor. Nitekim "I" ve "we", bir çok bilim alanında bir yazarın eserlerini diğer araştırmacıların yayınlarıyla karşılaştırmak için kabul edilebilir. APA, bu bağlamda kişisel zamirleri kullanmaya teşvik eder. Sosyal bilimler, diğer bilimlere kıyasla bağımsız olarak kişisel perspektiflerin tartışılabilmesi için bu kapsamı genişletmektedir.]
Kişisel Zamirleri Kullanma ile İlgili Diğer İpuçları
- Şahıs zamirleri ile bir cümle kurmaktan kaçının. Cümlenin başlangıcı okuyucuların dikkatini çeken belirgin bir konumdur. Böylece, şahıs zamirlerini cümlenin ilk veya ikinci kelimesi olarak kullanmak, okuyucuların gereksiz ilgisini çekecektir (elbette, sizin niyetiniz olmadıkça).
- “We” de tanımlamaya dikkat edin. Niyetiniz akademik bir belge için yazmak ise, asla okuyucuya atıfta bulunulmamalıdır! Sonuçta, okuyucular, makalenizde sunulan sonuçları analiz etmede veya formüle etmede yer almadılar (yazınızın başarısı okuyucuları yaptığınız analizlere ulaşmaya ikna etmektir). Daha geniş bir sınıfa atıfta bulunmak için “we” kullanmak istiyorsanız, cümle içerisinde “we” terimini açıkça tanımlayın. Örneğin, “Biz araştırmacılar, sık sorarız …” gibi.
- Biz zamiri modern İngilizce kullanım standartlarında daha kabul edilebilir hale geliyor; ancak, ikinci şahıs zamiri “you” genellikle kabul edilemez çünkü akademik yazı için laubali bulunur.
- Şimdi yukarıdaki tüm notları bir kenara bırakın. Yani, derginizin veya kurumunuzun yazar yönergelerini mutlaka kontrol edin. Bazı örgütler, kişisel zamirlerin kullanılmasını yasaklayabilirler.
- Makalenizi göndermeden önce, editörlerin tercih ettiği yazı stilleri ve sözleşmelerini daha iyi anlamak için ilgili en son yayınları okumalısınız.
Ek Kaynaklar
- The Writing Center at UNC-Chapel Hill, “Should I Use ‘I’?“
- Writing Commons, “Using First Person in an Academic Essay: When is It Okay?“
- APA Style Blog, “Use of First Person in APA Style.”
- Duke Graduate School’s scientific writing resource, “Passive Voice in Scientific Writing.”
- American Chemical Society webinar, “Active vs. passive voice in Scientific Writing.”
- Nature Education’s Scitable, “Effective Writing.”
